Schapen op Hoogengraven

Schapen op Natuurbegraafplaats Hoogengraven. Een heel logische combinatie. De kudde van bijna 30 schapen geniet elke dag volop van heerlijk voedzame maaltijden in de vorm van grassen, vogelkers en jong opschot van berken en dennen. Daar waar zij grazen, hoeft er niet machinaal gemaaid te worden en dat scheelt niet alleen qua duurzaamheid, maar zorgt ook dat de rust in het gebied wordt behouden.

Gemengd ras

De schapen zijn van de Drentse Nick Waninge. Hij heeft er in totaal vijfhonderd verdeeld over diverse kuddes, waarvan ook enkele kuddes op andere natuurbegraafplaatsen. Natuurbegraafplaatsen bieden vaak veel gras, opschot en heide, een prima omgeving voor de schapen.

De schapen behoren tot een gemengd ras van Schoonebeeker en Bentheimer schapen. Ze vallen op doordat ze relatief groot en sierlijk zijn. Hun vacht heeft vele kleurschakeringen. Ook eten ze bijna alles, waardoor ze makkelijk ergens te plaatsen zijn. En ze zijn slim: ze zullen altijd onderzoeken of het gras bij de buren niet lekkerder is. Daarom staan de schapennetten ook onder stroom. Daar hebben ze geen last van, ze ruiken de stroom. Letterlijk. Zo lopen ze niet weg. Een leuk weetje voor mensen die regelmatig een wandeling maken: de schapen herkennen na een tijdje gezichten.

Omvangrijk literatuuronderzoek toont aan dat het Bentheimer Landschaap tweehonderd jaar geleden in het Duits Nederlandse grensgebied is ontstaan uit verschillende nog bestaande en uitgestorven landrassen aan weerszijden van de grens. Aan de Nederlandse kant ontstond het Schoonebeeker schaap. Duitse inspanningen leidden ertoe dat vanaf 1934 het Bentheimer Landschaap zich ontwikkelde als een zelfstandig ras. Rond 1940 waren er ruim 15000 Schoonebekers en Bentheimers, maar in de jaren vijftig werd massaal overgeschakeld naar commercieel aantrekkelijke schapenrassen. In 1977 waren er nog maar 50 Bentheimers.

Dankzij liefhebbers, waaronder Nick, worden de schapenrassen behouden voor de toekomst. De populatie Bentheimers en Schoonebeekers bestaat momenteel weer uit 10.000 schapen, die allemaal afstammen van de 50 schapen uit de jaren zeventig.

Gezondheid staat voorop

Nick bezoekt al zijn kuddes regelmatig en reist daarvoor het hele land door. Bij het houden van schapen komt meer kijken dan af en toe door hun wollige vacht aaien. Dagelijks wordt gecheckt of het wel goed gaat met de dieren. Daarvoor heeft Nick diverse mensen die op elke locatie dagelijks de schapen checken. Bij ons is dat de natuurbeheerder. Voelen de schapen zich goed, hebben ze voldoende water, is er nog voldoende te grazen of moeten we de schapennetten verzetten? Met zijn allen zorgen we heel goed voor de schapen, zo hebben we er allemaal plezier van.

Graven

Elke twee tot drie weken krijgen de schapen een nieuwe plek om te grazen. In het gebied waar de Bentheimers grazen liggen natuurlijk ook graven. Door de schapen kunnen we op een hele natuurlijke manier ervoor zorgen dat graven niet overwoekeren en dat mensen zonder tussenkomst van machines naar het graf kunnen blijven lopen.

Schapen zijn eigenwijze dieren en kun je niet tegenhouden met een lintje om een graf. Je zult dus echt met stroom een graf moeten afzetten.

Bezoeken

De schapen zijn niet schuw en vinden het leuk als u een kijkje komt nemen. Let wel op, er staat hoge stroom op de omheining. Dit is natuurlijk om de schapen binnen het afgezette gebied te houden, maar ook om er voor te zorgen dat er geen honden bij kunnen komen. Gelieve de schapen niet te voeren.