Jeneverbesstruiken

In het natuurgebied van Hoogengraven kunt u nog een aantal jeneverbesstruiken (Juniperus Communis) tegen komen. Deze struiken kwamen vroeger veel voor in dit gebied toen het nog bestond uit grote uitgestrekte vlaktes met stuifzanden en heidevelden.

Vlak voordat werd besloten om in dit gebied een productiebos aan te planten werd er door de buurtgemeenschap een petitie gestart voor het behoud van de jeneverbesstruiken. Enkele struiken zijn daardoor behouden gebleven voor dit gebied. 

Toen wij in 2019 kennis maakten met dit gebied, waren ze volledig ingegroeid door vogelkers en in erg slechte conditie. Gelukkig hebben we de struiken kunnen behouden en kunt u diverse mooie exemplaren op de natuurbegraafplaats tegenkomen.

Jeneverbes en begraven

De jeneverbesstruik komt al vroeg voor in onze geschiedenis. Zowel in Zuid- als Noord-Europa verbrandde men de bessen bij begrafenissen om kwade geesten af te weren. Ook het uitroken van het sterfhuis of de sterfkamer met jeneverbessen is tot 1938 bekend.

Bij de Kelten werd de jeneverbes aan Balder, god van de onschuld gewijd en bij de Grieken aan Hermes, de boodschapper van de goden. Dit heeft te maken met het altijd groene uiterlijk van de boom, de aangename geur van het hout, het blad en de vruchten.

Volgens mensen van vroegere tijden woonde er een goede geest in de Jeneverboom. Daarom mocht deze nooit gekapt worden. Wat ons betreft zal dit in ons natuurgebied ook nooit gebeuren. Het is niet voor niets dat wij dit natuurgebied willen beschermen ook voor toekomstige generaties.